كامپيوتر

معرفي انواع كارت گرافيك

كارت گرافيك‌ها از پردازش موازي در پردازش حجم زياد اطلاعات تصويري استفاده مي‌كنند و نه تنها سرعت نمايش را بالا مي‌برند بلكه گرافيك‌هاي سه بعدي پيچيده كه در بازي‌ها و كارهاي گرافيكي حرفه‌اي لازم است را فراهم مي‌كنند.

ادوبي كلدفيوژن يك برنامهٔ خادم تجاري مبتني بر روش‌هاي سريع توسعه نرم‌افزار (به انگليسي: RAD) است كه در سال ۱۹۹۵ توسط جرمي و جي‌جي آلاير ابداع شد. مهم‌ترين قابليت كلدفيوژن اين است كه مي‌تواند ارتباطي آسان بين صفحات وب (HTML) و بانك اطلاعاتي ايجاد كند.
در اصل اين زبان براي اتصال صفحات اچ‌تي‌ام‌ال ساده به پايگاه داده طراحي شده بود ولي در نسخه ۲ با اضافه كردن يك IDE و زبان اسكريپت نويسي، تبديل به يك پلتفرم كامل شد. نسخه‌هاي كنوني كه توسط ادوبي منتشر مي‌شوند در برگيرنده ويژگي‌هاي سازماني و توسعه برنامه كاربردي اينترنت غني مي‌باشند.

 كامپايلر  برنامه يا مجموعه‌اي از برنامه‌هاي كامپيوتري است كه متني از زبان برنامه‌نويسي سطح بالا (زبان مبدأ) را به زباني سطح پايين (زبان مقصد)، مثل اسمبلي يا زبان سطح ماشين، تبديل مي‌كند. خروجي اين برنامه ممكن است براي پردازش شدن توسط برنامه ديگري مثل پيونددهنده مناسب باشد يا فايل متني باشد كه انسان نيز بتواند آن را بخواند. به اين علت فرودبر نامگذاري شده‌است كه كد با زبان سطح بالا را به كد زبان سطح پايين تبديل مي‌كند بدون اين كه در رفتار كد تغييري حاصل شود. به عمل compile كردن فرودش گفته مي‌شود.

1- توپولوژي شبكه چيست ؟
2- انواع توپولوژي هاي شبكه چيست ؟
3- توپولوژي فيزيكي شبكه با توپولوژي منطقي شبكه چه تفاوتي دارد ؟
4- براي انتخاب توپولوژي شبكه مناسب، چه فاكتورهايي را بايد مد نظر قرار دهيم ؟
توپولوژي يا همبندي " Topology " به زبان ساده عبارت است از نحوه چيدمان و اتصال عناصر شبكه به يكديگر. همانطور كه از تعريف فوق مشخص است، اولين گام براي نصب و راه اندازي شبكه ، تعيين توپولوژي مورد نياز مي باشد. توپولوژي شبكه در دو نوع توپولوژي فيزيكي و توپولوژي منطقي دسته بندي مي گردد. توپولوژي فيزيكي به چيدمان فيزكي عناصر شبكه نسبت به يكديگر و چگونگي برقراري ارتباط بين آنها اشاره مي كند در حاليكه توپولوژي منطقي به نحوه انتقال اطلاعات و داده ها بين عناصر شبكه و البته از طريق بستر فيزيكي موجود اشاره مي نمايد.
توجه :  به هر يك از عناصر موجود در شبكه يك گره يا  NODE  و به ارتباط بين هر دو گره يك پيوند يا  LINK  گفته مي شود.
 
الف- توپولوژي فيزيكي  " physical topology " 
همانطور كه گفته شد، توپولوژي فيزيكي به روشهاي اتصال فيزيكي اجزاي مختلف شبكه به يكديگر اشاره دارد. هريك از اين روش ها داراي مزايا و معايب خاص خود مي باشد. مهمترين توپولوژي هاي فيزيكي عبارتند از :
توپولوژي شبكه
1- توپولوژي خطي  (Topology   Bus)
2- توپولوژي ستاره  ( Star Topology )
3- توپولوژي حلقوي  ( Ring Topology )
4- توپولوژي مش  ( Mesh Topology )
5- توپولوژي تركيبي  ( Hybrid Topology )
 
ب- توپولوژي هاي منطقي " logical topology "  
1- توپولوژي خطي  (Topology   Bus)
2- توپولوژي حلقوي  ( Ring Topology )
 
حال سئوال مهم آن است كه با توجه به انواع مختلف توپولوژي شبكه ، چگونه و بر اساس چه معيارهايي توپولوژي مناسب شبكه خود را انتخاب كنيم؟ براي انتخاب توپولوژي شبكه ، فاكتور هاي مختلفي را بايد مد نظر قرار دهيم، به عنوان نمونه مي توان به فاكتور هاي زير اشاره نمود:
1- ابعاد فيزيكي شبكه
اولين پرسش قبل از راه اندازي يك شبكه، بررسي ابعاد آن شبكه مي باشد. اينكه چه تعداد كامپيوتر و تجهيزات مختلف ديگر قرار است در شبكه مورد نظر بكار گرفته شوند؟
2- مديريت ترافيك شبكه
پرسش مهم ديگر بررسي حجم ترافيك مورد نياز شبكه مي باشد. پس بايد قبل از هر كاري به دقت بررسي شود كه چه نرم افزار هايي قرار است در شبكه فوق به كارگرفته شوند و حداكثر ترافيك حاصله در شبكه در زمان اوج فعاليت شبكه چقدر مي باشد؟ به عنوان مثال در شبكه هايي كه ترافيك شبكه بالا بوده و از طرفي مي توان عناصر شبكه را بصورت منطقي گروه بندي نمود، مثلا واحد مالي، واحد بازرگاني، امور مشتركين و ... مي توان از توپولوژي ستاره كمك گرفت. سوئيچ عنصر اصلي اين توپولوژي مي باشد. در چنين شبكه هايي مي توان به كمك سوئيچ ترافيك شبكه را كنترل و مديريت نمود و با ايجاد VLan از انتقال ترافيك يك بخش به ساير بخش هاي غير مرتبط جلوگيري نمود.
3- هزينه نصب و راه اندازي شبكه
تجربه ثابت كرده است كه كارفرمايان هميشه به دنبال نصب و راه اندازي شبكه مورد نياز خود با حداقل هزينه مي باشند. يعني روند نصب و راه اندازي شبكه را طوري اداره مي كنند كه با انجام حداقل هزينه، تمام نيازهاي اصلي شان برآورده گردد. بطور مثال مسيرهاي عبور كابل را طوري انتخاب مي كنند كه حداقل كابل كشي ممكن مورد نياز باشد.
4- امنيت شبكه
ارتقاء امنيت شبكه و جلوگيري از دسترسي هاي غير مجاز، از دغدغه هاي هميشگي مديران شبكه مي باشد. در بعضي از شبكه ها حفظ امنيت آنچنان مهم است كه علاوه بر استفاده از انواع مختلف فايروال هاي سخت افزاري و نرم افزاري، آنتي ويروس ها و ... از توپولوژي هايي مانند Ring استفاده مي كنند. در اين توپولوژي تجهيزات در حلقه اي بسته و متصل به هم قرار مي گيرند و اطلاعات محرمانه فقط در يك جهت ( جهت حركت حلقه ) حركت كرده و به مقصد اصلي خواهند رسيد.
5- توسعه شبكه
هميشه ممكن است بنا به دلايل مختلف، شبكه نياز به توسعه و يا تغييرات داشته باشد. پس بايد قبل از نصب و راه اندازي شبكه، با توجه به شرايط محيط و سياست هاي كارفرما، از توپولوژي يا تركيبي از توپولوژهاي مناسب استفاده نماييد. مثلا تركيبي از توپولوژي ستاره و خطي
6- عملي بودن نقشه انتخابي
هميشه فاصله حرف تا عمل زياد است و همواره شرايط ما را مجبور مي كند تا از ايدآل خود فاصله گرفته و بر پايه داشته هاي قابل اجرا و واقعيت پيشروي كنيم. زماني كه در نقطه شروع نصب و راه اندازي يك شبكه قرار داريم، تلاش مي كينم تا بهترين شبكه ممكن را با بهترين تجهيزات پياده سازي نماييم، اما هزينه اجراي پروژه، شرايط فيزيكي محيط، زمان و بسياري از عوامل ديگر مانع از دسترسي به اين مهم مي شود. پس بهتر است تا از ابتدا توپولوژيي انتخاب كنيم كه بتوانيم تا پايان آن را اجرا نموده و نياز به بازگشت به عقب و دوباره كاري براي انجام تغييرات نداشته باشيم.

نسل اول كامپيوترها

اولين كامپيوتر در سال 1937 در آمريكا اختراع شد. پروفسور«ايكن» با استفاده از لامپهاي خلاء(Diode) اين كار را به انجام رسانيد(لامپهاي خلاء Diode و Triodeيا دوقطبي و سه قطبي، اغلب در راديوها استفاده مي‌شود. اين لامپها خاصيت يك سو كننده جريان برق را دارند). با ديودها مشكل ايجاد حافظه و دسترسي به آن حل شد. اما، در سال 1937 ديودها، لامپي و حجيم بودند و با روشن شدن حرارت زيادي توليد مي‌كردند. اولين پيشرفت در جهت استفاده بهتر از كامپيترهاي نسل اول جايگزيني مبناي دودويي به جاي مبناي 10 بود. زيرا در طرح پروفسور ايكن، براي معرفي هر كاراكتر وجود ده ديود ضروري بود كه بايد يكي روشن و بقيه خاموش مي‌ماندند. اين امر، در افزايش خانه‌هاي حافظه در كامپيوترهاي آن زمان، محدوديت مهمي به شمار مي‌رفت. به هر حال، در سال 1947، دانشگاه پنسيلوانيا با استفاده از اين روش، كامپيوتري به نام ENIAC را طراحي كرد. با اختراع EDSAC[1] در سال 1949، انگلستان اولين كامپيوتر به معناي واقعي را عرضه داشت. اين دستگاه برنامه و دستورالعملها را در خود ذخيره مي‌كرد. در سال 1951، رمينگتون، UNIVAC-1 كه بزرگترين كامپيوتر آن زمان براي مقاصد بازرگاني بود را عرضه داشت.

نسل دوم كامپيوترها

در سال 1948، باردين، ترانزيستور را اختراع كرد ولي ده سال طول كشيد كه از سطح آزمايشگاهي به سطح استفاده صنعتي برسد. ترانزيستور، در پيشرفت صنايع الكترونيك نقش مهمي را برعهده داشت. ترانزيستور از لامپ خلاء به مراتب كوچكتر است. به انرژي كمي نياز دارد، حرارت كمتري توليد مي‌كند و ارزان‌تر نيز هست. به اين دلايل ترانزيستور به زودي جاي خود را در ساختمان كامپيوتر گشود و جايگزين لامپهاي خلاء در حافظه شد. به اين ترتيب، نسل دوم كامپيوتر به دنيا آمد. كامپيوترهايي با تعداد خانه‌هاي حافظه بيشتر و امكانات و كارآيي وسيع‌تر. ترانزيستور، كامپيوترهاي نسل دوم را كوچك‌تر و ارزان‌تر كرد. تحول مهم ديگري كه در نسل دوم كامپيوترها پديد آمد، زبانهاي برنامه نويسي كامپيوتري بود. در نسل اول كامپيوترها، از زبانهاي سطح پايين، كه در آنها آشنايي با جزئيات ماشين ضرورت داشت، استفاده مي‌شد. يعني، مجموعه‌اي از اعداد و ارقام كه كدهايي قابل فهم براي كامپيتر بود. در نسل دوم، زبانها براي كاربردهاي عمومي‌تر آماده شد. اين امر رواج استفاده از كامپيوتر در امور تجاري و اداري را سرعت بخشيد. كامپيوترهاي اين نسل، حصار دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقيقاتي را شكستند و به گونه‌اي گسترده در مؤسسات دولتي و شركهاي صنعتي و بازرگاني به كار گرفته شدند.

نسل سوم كامپيوترها

از سال 1964، به جاي لامپها و ترانزيستورها، از خاصيت آهن ربايي حلقه‌ها يا ميله‌ها در اثر عبور جريان برق استفاده شد. در حقيقت، به جاي لامپ و ترانزيستور مورد استفاده در نسسلهاي پيشين، سمت عبور جريان برق را قطب‌هاي آهنربا تعيين مي‌كرد. در نتيجه دو حالت صفر يا يك به وجود مي‌آمد. اما انتخاب جنس حلقه و آلياژ لازم براي حلقه مطرح بود. در نسل دوم، اكسيد آن به سبب توانايي خود پاسخگوي اين نياز بود. معروف‌ترين كامپيوتر اين نسل IBM/360 مي‌باشد.

نسل چهارم كامپيوتر

كامپيوترهاي نسلهاي اول، دوم و سوم از نظر مشخصات به سادگي قابل تفكيك اند. ولي مرز بين نسل سوم و چهارم چندان مشخص نيست. آنچه مسلم است آنكه كامپيوترهاي نسل چهارم از نظر طرح واحد پردازش مركزي و دستاههاي پيراموني، توانايي بيشتر، عمر طولاني‌تر قطعات و اطمينان بيشتري را عرضه مي‌كنند. مهمترين تغييرات سخت اَفزاري در كامپيوترهاي نسل چهارم عبارتند از: – به كارگيري مدارهاي مجتمع با تراكم زياد؛ – استفاده از «ريزپردازنده»؛ – توسعه امكان پردازش مستقيم به جاي پردازش با رسانه‌هاي ورودي(Batch).

نسل پنجم كامپيوتر ها

در نسل پنجم كامپيوترها، به سادگي استفاده كاربران از كامپيوتر و برنامه نويسي توجه بسيار زيادي شده است. چرا كه با كاهش قيمت سخت افزار، مخارج استفاده از كامپيوتر به مراتب از قيمت خود آن بيشتر خواهد بود. استفاده كنندگان خواهند توانست بودن اطلاع از طرز كار و جزئيات داخلي قسمتهاي مختلف، آنها را به صورت آماده تهيه كرده و به دلخواه خود سيستم‌هايي كامپيوتري(نرم‌افزارهاي كاربردي) بسازند. امروزه، به كمك نرم‌افزارهاي موجود، مهندسين تعميرات كامپيوتر، مي‌توانند بسياري از خرابي‌ها را تشخيص دهند. ارتباط با كامپيوتر از طريق صوت و تصوير نيز امكان پذير خواهد بود. اطلاعات از همان زمان پيدايش به صورت مناسب براي كامپيوتر ذخيره شده و در هنگام لزوم، از طريق سيستم‌هاي كامپيوتري مورد استفاده قرار خواهد گرفت. استفاده از حافظه‌هاي نوري- حافظه‌هايي با حجم كم و گنجايش غير قابل تصور- ويژگي مهم اين نسل است. استفاده از هوش مصنوعي و قدرت تفكر و استنتاج كامپيوتري، از ديگر ويژگيهاي كامپيوترهاي اين نسل است.

نسل ششم كامپيوترها

كامپيوترهاي نوع پنتيوم را مي‌توان نسل ششم ناميد. از جمله ويژگي‌هاي محسوس اين نسل مي‌توان استفاده غير قابل اجتناب از سيستم چند رسانه‌اي را بر شمرد. امكانات جانبي، جاذبه‌هاي بسياري را براي كامپيوترهاي فراهم مي‌آورد.

يكي از مهمترين بخش‌هاي يك رايانه، سيستم عامل آن است. سيستم عامل وظيفه كنترل سخت‌ افزار و ايجاد ارتباط بين نرم افزار و سخت افزار را به كمك عوامل متعددي انجام مي‌دهد. سيستم عامل بستر اصلي مديريت نرم افزار، اجراي انواع اپليكشن‌ها و مديريت منابع سيستم همچون ميزان حافظه اختصاص داده شده به يك نرم‌ افزار، ارسال و دريافت دستورات پردازنده مركزي و گرافيكي و… است.